Αν μπορείς στην πλάση τούτη να
περιφρονείς τα πλούτη
Κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου
παίρνουν το μυαλό
Αν μπορείς στην τρικυμία να
κρατήσεις ψυχραιμία
Κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου
να σκορπίσεις το καλό
Αν μπορείς με μια να παίξεις κάθε τι
που έχεις κερδίσει
Στην καταστροφή ν΄αντέξεις και να
δώσεις κάποια λύση
Αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα
και καρδιά
Αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην
βγάζεις τσιμουδιά
Αν μπορείς στην καταιγίδα να μην
χάνεις την ελπίδα
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σε
έχουν αδικήσει
Αν μπορέσεις το όνειρό σου να μη
γίνει ο όλεθρός σου
κι αν μπορέσεις να αγαπήσεις όσους
σ’ έχουνε μισήσει
Αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στη χαρά
και στην οδύνη
Αν η πίστη στη ψυχή σου μπρος σε
τίποτα δε σβήνει
Αν μιλώντας με τα πλήθη, τη
συνείδηση δε χάνεις
Αν μπορέσεις να χωνέψεις πώς μια
μέρα θα πεθάνεις
Αν ποτέ δε σε μεθύσει του θριάμβου
το κρασί
Αν στα ψέματα των άλλων δεν λες
ψέματα κι εσύ
Αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε
και να κλαις
όταν άδικα σου λένε, πως εσύ μονάχα
φταις
Αν μπορείς με ηρεμία, δίχως νεύρα ή
δυσφορία
και τα ίδια σου τα λόγια να τα ακούς
παραλλαγμένα
Αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ‘ναι
μια δημιουργία
και ποτέ σου να μη μένεις με τα
χέρια σταυρωμένα
Αν οι φίλοι κι οι εχθροί σου δε
μπορούν να σε πληγώσουν
Αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά
δε σου σηκώνουν
Αν τους πάντες λογαριάζεις , μα
…κανέναν χωριστά
Αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα
μυστικά
ε !!! … θα μπορέσεις να απολαύσεις
όπως πρέπει τη ζωή σου
Θα ‘σαι άνθρωπος σπουδαίος
ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗ ΘΑ΄ ΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ !!!!
Τίτλος πρωτότυπου: "IF" Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ
(1865-1936)
Νόμπελ Λογοτεχνίας (1907)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου